رابطه بشر با خورشيد نوعي رابطه آييني، پزشکي و اجتماعي بوده است. بسياري از تمدن‌هاي باستان که در راس آنها مصر قرار دارد، خورشيد را به عنوان پروردگار مي‌پرستيدند.

پس از مدتي خورشيد به عنوان يک نوع دارو مورد استفاده پزشکان قرار گرفت. رومي‌ها اولين کساني بودند که متوجه فوايد حمام آفتاب در درمان چاقي و آرتريت شدند و ابوعلي‌سينا تنها کسي بود که پس از قرن‌ها به مضرات زياد زير نور خورشيد قرار گرفتن، اشاره کرد.

از دوران باستان تا اواخر قرن 18، از حمام آفتاب تنها براي درمان بيماري‌ها استفاده مي‌شد و رنگ پوست سفيد هم از نظر اجتماعي و هم مذهبي پسنديده‌تر بود.

در حقيقت سفيدي پوست به معني پاک بودن و مقدس بودن افراد شمرده مي‌شد. حتي بسياري از مسيحيان معتقدتلاش مي‌کردند با ماليدن پودر سفيد و طلايي صورت‌هاي خود را درخشان‌تر نشان دهد. تنها پوست کساني برنزه مي‌شد که نمي‌توانستند خود را در برابر نور خورشيد بپوشانند و مجبور بودند ساعت‌ها زير نور آفتاب کار کنند. در حقيقت رنگ برنزه رنگ پوست اقشار پايين جامعه خوانده مي‌شد.

اما امروزه همه چيز کاملا متحول شده است. امروزه برنزه بودن نشانه داشتن درآمد کافي و در رفاه بودن است. برنزه بودن نشانه سالم بودن فرد است و برعکس پوست سفيد رنگ پريده نشانه بيماري يا فقر است. اين نوع عقيده از اواخر قرن 19 شکل گرفت و از اين زمان انواع اتاق‌هاي حمام آفتاب، انواع کرم‌هاي برنزه‌کننده و... وارد بازار شد.

البته هنوز بيش از يک قرن و نيم از اين موضوع نگذشته بود که دانشمندان به صدماتي که برنزه کردن به سلامت افراد وارد مي‌کند، اشاره کردند. احتمال پيري زودرس پوست، به وجود آمدن انواع سرطان‌ها و ديگر بيماري‌هاي پوستي که طي 10 ساله اخير نيز آمار آن دو برابر شده است، دارد کم‌کم مردم را مي‌ترساند.

 شايد دوباره در آخر قرن به عهد سيندرلا و سفيدبرفي بازگرديم.

منبع: فيگارو