بنياد خيريه پرديس 7 ساله شد..........................................نسخه جديد سايت همزمان بازادروز شادروان پريچهرصفوي در آبانماه1394شامل سامانه پرسش و پاسخ پزشكي رونمايي ميگردد
بنیاد خیریه پردیس

:: خرافه‌هاي سرطاني

خرافه‌هاي سرطاني
 
 ترجمه عليرضا آشوري:

در ميان تمام مردم دنيا ترس از سرطان مقوله مشتركي محسوب مي‌شود.

همه مي‌ترسند زماني چنگك‌هاي مرگبار اين خرچنگ گريبانشان را بگيرد اما آيا اين وحشت واقعي است؟ آيا همان‌گونه كه بسياري از مردم با وحشت از برخي عوامل سرطان‌زا سخن مي‌گويند و از آنها دوري مي‌كنند واقعاَ اين عوامل تا اين حد خطرناكند؟ مطالعات محققان با ترديد به اين وحشت نگاه مي‌كند.

محققان در مطالعه‌اي جديد در آمريكا دريافته‌اند كه عقايد نادرست و كمابيش خرافي نسبت به سرطان، به وفور در بين مردم اين كشور ديده مي‌شود؛ عقايدي نظير مرگ به واسطه سرطان در حال افزايش است يا اينكه آلودگي هوا بيشتر از دود سيگار سرطان‌زاست.

دكتر كوين اشتاين -مدير بخش تحقيقات رفتاري در انجمن سرطان آمريكا و رئيس تيم تحقيقاتي- مي‌گويد: «جمعيت قابل توجهي از مردم باورهاي كاملاً  نادرستي نسبت به خطر سرطان دارند. اين باورهاي نادرست، مي‌تواند روي رفتارهاي مرتبط با سلامت افراد تأثير منفي داشته باشد. مثلاَ اگر كسي باور داشته باشد كه آلودگي هوا خطرناك‌تر از سيگار است ممكن‌است بيشتر سيگار بكشد.»

او مي‌افزايد: «ما مي‌خواهيم مطمئن شويم كه مردم مي‌دانند خطر كدام‌يك از عوامل واقعي است و خطر كدام‌يك زاييده باورهاي نادرست است.»

در اين مطالعه گروه تحقيقاتي به سرپرستي دكتر اشتاين 957 فرد بالغ مورد پرسش قرار گرفتند كه آيا 12 باور رايج درباره سرطان را قبول دارند يا خير؟ حدود دو سوم اين افراد (7/67درصد) اظهار داشتند كه مرگ بر اثر سرطان در حال افزايش است درحالي‌كه آمارها نشان مي‌دهد زمان زنده ماندن 5 ساله در اثر سرطان به‌شكل قابل توجهي طي 30 سال گذشته رو به افزايش بوده است.

حدود 39 درصد اعتقاد داشتند خطر ابتلا به سرطان بر اثر زندگي در شهري با هواي آلوده بيشتر از مصرف يك پاكت سيگار در روز است.

دكتر اشتاين مي‌گويد:«اگر مردم باور كنند كه هواي آلوده از سيگار خطرناكتر است ممكن‌است بيش از پيش در معرض رفتارهاي خطرناك و پرمخاطره قرار گيرند. از سوي ديگر،  بسياري از مردم معتقد بودند سيگارهاي با قطران پايين در مقايسه با سيگارهاي عادي خطر كمتري دارند؛ در حالي‌كه هيچ مدرك علمي مستدلي اين فرضيه را تأييد نمي‌كند.»

به‌علاوه حدود 30درصد از افراد مورد مطالعه دستگاه‌هاي الكترونيكي نظير تلفن همراه را عاملي براي ايجاد سرطان مي‌دانستند اما مطالعات چنين تأثيري را نشان نداده‌اند. در مورد بقيه افسانه‌هاي رايج مربوط به سرطان نزديك به 15 درصد فكر مي‌كنند محصولاتي از قبيل شامپو، دئودورانت و...سرطان‌زا هستند.2/6درصد هم اعتقاد دارند برخي از انواع لباس‌هاي زير زنانه باعث افزايش خطر سرطان سينه مي‌شود!

اشتاين و تيم او دريافتند تحصيلات و وضعيت اقتصادي دقيقاً با قبول داشتن يا نداشتن اين قبيل افسانه‌ها ارتباط دارد.

وي مي‌گويد: «اغلب افراد معتقد به اين مسائل از طبقات فرو دست اجتماعي بوده و وضعيت اقتصادي و تحصيلات مناسبي نداشتند. به‌عبارت ديگر، افرادي كه امكان دريافت پيام‌هاي بهداشتي اجتماعي را نداشته‌اند، بيشتر اين خرافه‌ها را باور دارند.»

 او مي‌افزايد:«ما بايد براي القاي اطلاعات صحيح و قابل اعتماد به اين افراد در زمينه بهداشت و سلامت كارهاي بيشتر و بهتري انجام دهيم.من اعتقاد دارم برداشت‌هاي نادرستي از كليه مسائل پزشكي در بين اين گروه از افراد ديده مي‌شود.»

از سوي ديگر، بنا بر اظهار نظر دكتر اشتاين، برخي مردم از اين باورهاي نادرست براي توجيه رفتارهاي غلط خود استفاده مي‌كنند. مثلاً افراد سيگاري تمايل دارند با توجيهات مختلف خطر كار خود را كوچك جلوه دهند.

دكتر ديويد كاتس -مدير مركز تحقيقات پيشگيري در دانشكده پزشكي دانشگاه ييل- مي‌گويد: «تحصيلات بهتر مي‌تواند در زدودن اين تفكرات خرافي مؤثر باشد. درك جامعه از خطر سرطان به واسطه خلأهاي عميق اطلاعاتي و باورهاي نادرست به‌شدت دچار اشكال است.

در برخي موارد خطر ابتلا به‌سرطان به‌شكل اغراق آميزي ارائه مي‌شود. زنان آمريكايي باور دارند كه سرطان سينه اصلي‌ترين عاملي است كه آنها را به كام مرگ مي‌كشاند اما ناراحتي‌هاي قلبي 10 برابر بيشتر باعث مرگ زنان مي‌شود.»

او مي‌افزايد:«در مورد برخي عوامل بالقوه خطرناك اغراق مي‌شود. مثل بقاياي حشره و آفت كش‌ها روي مواد غذايي؛ در حالي‌كه موارد واقعاً  خطرناكي نظير سيگار كشيدن و قرارگرفتن طولاني مدت در معرض نور خورشيد آن‌طور كه بايد و شايد مورد توجه قرار نمي‌گيرد.»

دكتر كاتس درمورد جمعيت در معرض خطر مي‌گويد: «نتايج تحقيق دانشمندان دانشگاه ييل نشان داد كه باورهاي نادرست در مورد سرطان بيش از همه در ميان طبقه فقير و بي‌بضاعت جامعه مشاهده مي‌شود، يعني جمعيتي كه بيش از بقيه در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارند درباره بيماري و پيشگيري از آن كم‌ترين اطلاعات را دارند.»

 او مي‌افزايد: «براي قوي‌تر كردن مردم جهت مقابله و حفاظت در برابر سرطان بايد آنها را با اسلحه اطلاعات صحيح مسلح كنيم.»

HealthDayReporter.com

 

:: All rights reserved by Pardis Foundation ::
info@PardisFoundation.com
● Designed by Ostadiran Group ●